Buiten basketballen is fysiek, gewoon spelen en gaan 

Ik ben ooit begonnen met basketbal, omdat ik als kind niet zo goed was in voetbal. Iemand van mijn familie zei daarom: ‘Je bent groot, ga gewoon op basketbal.’ Ik was inderdaad als kind al lang en groot, ik ben nu zelfs boven de 1,90 meter, dus ik dacht: waarom ook niet? Ik was toen ongeveer 8 jaar en begon bij DWV, zo heette het vroeger tenminste, nu heet het Northside Ballers. Ik vind het erg goed om te zien dat die club zo is blijven groeien. Het was altijd al een gezellige club met goeie mensen eromheen. Een goeie ervaring om daar met basketbal te beginnen, want naast dat de sfeer er goed was, waren er ook goede coaches die je pushte om beter te worden. 

Uiteindelijk wilde ik toch een niveau hoger gaan spelen, dat kon niet bij DWV, dus ben ik naar Apollo gegaan. De coaches bij DWV vonden het ook écht leuk om te zien dat ik op een ander level ging spelen. Natuurlijk vonden ze het ook jammer dat ik wegging, maar ze gunden mij het ook echt en snapte mijn beslissing daarom ook. Vanaf augustus dit jaar trainen we bij Apollo al hard voor de Dutch Talent League. Het was even inkomen weer na de seizoensstop, zeker omdat de coach je hard pusht. Gelukkig vind ik dat juist fijn om zo te leren, door gepusht te worden. We hebben een goed, sterk team dus ik denk dat we wel kampioen kunnen worden.

Naast dat ik veel train, speel ik ook veel buiten. Als ik niet op werk ben, vraag ik vaak op de groepsapp of iemand kan meeten op een pleintje in Noord om te spelen. Ik heb op straat spelen altijd heel leuk gevonden. Het is veel fysieker dan binnen spelen of trainen. Je wordt veel meer gepusht om naar nieuwe levels te groeien. Binnen moet je veel meer letten op je fouls en hoe je speelt. Daar let je veel meer op het technische deel van basketball. Buiten is het fysiek, gewoon spelen en gaan. Dan speel je ook weleens door fouten heen en ben je gewoon echt ff aan het basketballen. Het heeft me ook zeker geholpen met mijn spel binnen en heeft mijn game wel echt naar een hogen niveau getild.

Ik kruip echt uit mijn schulp op het veld 

Ik ben bij 3X3 Unites gekomen omdat iemand letterlijk tegen mij zei: ‘Je kan ook gewoon Leader worden bij Unites.’ Ik wist van tevoren al dat het iets met basketball te maken had, maar kende het verder nog niet heel goed. Diegene zie ‘Je kan werken én basketballen tegelijkertijd’, dus ik dacht: ja, sowieso! Dat is alweer aan paar jaar geleden. 

Ik ben na de Leader Course veel gaan werven, mensen uitnodigen op veldjes en events. Ik stond dan echt een paar uur samen met andere Leaders op de pleintjes om te spelen en er kwamen altijd best veel mensen naar ons toe. Met basketball ben ik altijd al meer open dan erbuiten, dus dat scheelt in mensen werven. Als kind was ik best wel stil en verlegen, ik stapte niet echt op iemand af om ermee te gaan praten. Ik had er niet echt een reden voor, zo ben ik gewoon een beetje. Door Unites is dat wel echt gaan groeien. Dat komt omdat ik basketball ook écht heel leuk vind, ik ga er echt goed op om mensen het spel uit te leggen en aan te leren. 

In je eentje op een veld schieten is soms best leuk, maar je hebt er veel meer aan als er andere mensen bij zijn. Je kan jezelf dan ook veel beter ontwikkelen in het spel. Je krijgt tips van anderen en geeft iemand anders juist zelf weer tips. Buiten het veld ben ik eigenlijk helemaal niet zo. Ik kruip echt uit mijn schulp op het veld. Als ik ook kijk naar mijn team nu, dan merk ik dat iedereen elkaar pusht zodat je niet alles uit jezelf hoeft te halen. Dat geeft ook meer motivatie op vaker te gaan spelen. Daarom ben ik ook steeds vaker buiten gaan spelen met vrienden, om altijd een beetje te trainen, het beste uit mezelf te halen en te laten zien wie ik ben op het veld. Een goede Leader voor mij is sowieso open, vriendelijk, probeert iedereen uit te nodigen en te betrekken en is altijd behulpzaam, dus dat wil ik zo veel mogelijk laten zien.