LEADERS OF UNITES #77 – Leandro Santori
Een beetje een city boy maar ook weer niet
Ik ben Leandro, ik ben geboren in Amsterdam. Ik woon nu in Diemen, Diemen Noord. Mijn ouders zijn gescheiden dus eigenlijk woon ik in Diemen én in de Pijp. Dus een beetje city boy, maar ook weer niet. Ik ben 22 jaar. Ik studeer nu Business Administrations aan de UVA, zit in mijn derde jaar.
In Diemen woon ik al vanaf dat ik een kind ben, de Pijp is recenter. Ik voel me nu wel meer Amsterdams, ik heb daar ook op school gezeten. Diemen heeft wel altijd een speciaal plekje in mijn hart. Het is niet de mooiste plek om te zijn, maar het is wel lekker rustig in vergelijking met de Pijp. Ik hoef ook niet de hele tijd tussen de havercappu’s en avocadotoast te zitten.
Ik heb een zusje van 20. We proberen altijd een beetje samen heen en weer te gaan tussen onze ouders. Als broer ben ik wel over protective. Soms wordt ik wel geschoold door mijn zusje en ben ik het ‘kleine kind’, maar ik ben over het algemeen heel zorgzaam, trots en een beetje ondeugend. Die broer/zus haat/liefde verhouding.
Ik dacht echt van ‘wie ben jij?’
Ik heb basketball leren kennen door mijn pa. Mijn pa speelt basketball, hij is begonnen als ‘big man’ toen die jonger was. Hij is nu 1,84m en speelt als point guard. Hij kan op posten, hij kan point spelen, hij kan schieten, dus van hem heb ik basketball “geleerd”. Hij heeft vroeger in Italië gespeeld. Later speelde hij bij US, maar nu is die ouder wordt, gaat dat niet echt meer. Ik zag dus laatst dat hij in de 3x3 World Tour heeft meegespeeld in 1994. Ik heb nog een foto van het shirt dat hij had en de Converse schoenen. Hij had wel verloren, maar dat maakt niet uit. Ik dacht echt van ‘wie ben jij?’.
Hij nam me als kind al elke zaterdag mee naar wedstrijden en dan krijg je die bal in je handen gedrukt en dan ging ik zelf altijd spelen. En samen spelen en trainen. Volgens mij was ik tussen de zes en acht toen ik begonnen was bij de Blue Stars. Het was een kleine vereniging, voor Diemen best groot, maar je hebt één of twee teams die eredivisie spelen. Het is meer een soort vriendenvereniging die heel serieus speelt. Ik heb daar zeker vrienden aan overgehouden. Een van mijn oud-teamgenoten zit ook bij 3X3Unites, via hem ben ik hier ook terecht gekomen.
Ik merkte dat dat stukje leiderschap van jongs af aan al kwam. Als ik op het veld stond, was het spel een minder chaotisch. Ik bracht een soort rust in het team. Toen ik kleiner was, had ik het nog niet zo door maar ook een stukje leiderschap. Dat groeide steeds meer, het is wel aangeboren maar over de jaren heen heb ik dat verder ontwikkeld. Op het veld werd ik echt ingezet om te rust te beheren. Als het spel te chaotisch werd, moest ik het spel in en dan werd het weer rustiger op het veld. Dat weet iedereen weer van ‘oké, lets go, rustig opzetten en we gaan ervoor.’ Ik houd me ook echt aan ‘lead by example’, dus het goede voorbeeld geven. En ik denk ook dat de passie die ik ontwikkeld heb en het samenwerken met het team.
Toen ik alleen nog aan het bellen was met Unites, werd ik meteen enthousiast
Via een vriend ben ik bij Unites terecht gekomen. Hij werkte hier toen en vroeg mij of ik het niet wat vond. Daar is toen eerst nog een tijdje overheen gegaan, ik denk een jaartje of zo, en toen heeft hij me nog een keer geappt. Toen heeft hij me iemands nummer gegeven om te appen en zo ben ik eigenlijk bij 3X3Unites gekomen.
Ik was gelijk gegrepen voor de hele vibe die er was, ook al had ik die nog niet echt geproefd. Toen ik alleen nog aan het bellen was met Unites, werd ik meteen enthousiast. Ik dacht: ja, dit is iets waar ik me voor in wil zetten. Met de Leader Course had ik nog steeds niet echt een idee wat ik ermee ging doen, maar zo langzamerhand rol je er dan in en dacht ik wel bij mezelf: ja, dit is je passie. Één: je passie voor basketball, en twee: je passie om community te ontwikkelen. En bij Unites is dat echt samengekomen dat ik dacht van: damn, dit is echt wat ik wil doen en me blijven inzetten voor 3X3Unites.
Vorige zomer zijn we met een team vanuit 3X3 Unites naar Engeland geweest. Het was de bedoeling om daar een community op te zetten met de Commonwealth Games in het oog. We kwamen daar eigenlijk zonder kennis en contacten en zo hebben we toch een hele grote community weten op te zetten die 1,5/2 jaar later nog steeds aan het hoopen zijn zonder onze begeleiding. Daar ben ik best wel trots op! Ik heb daar wel echt veel geleerd. Omgaan met mensen waar je normaal minder snel mee omgaat, met lastige situaties, verhitte discussies. Als ik daarop terugkijk, zijn het echt twee succesvolle maanden én heb ik onwijs genoten met de vrienden die ik daar gemaakt heb.
Dat project in Engeland was echt heel erg leren omgaan met allerlei verschillende soorten mensen en daarvoor open staan. Ik merkte aan het begin dat ik eerst zelf nog een beetje onzeker was en dat ik door de reis wel echt beter heb durven uitspreken waar ik voor sta. Bij 3X3Unites heb ik echt heel erg geleerd om voor mijzelf op te komen, maar ook bij basketball sowieso. Ik was toen ik jonger was wel echt een stuk meer verlegen, ik durfde mijn stem niet echt laten horen. In Engeland waren we bijvoorbeeld een game aan het spelen, en het ging even niet zo lekker met het team. Een teamgenoot had toen voor elke speler een punt waarop je moest letten: ‘jij moet dit veranderen’, ‘jij moet dit zo doen’. En bij mij werd er gezegd: ‘je laat over je heen lopen, kom voor jezelf op.’ Dat raakte me heel erg. Dat is een leerproces geweest en sindsdien ben ik meer voor mezelf op gaan komen. Soms gaat dat beter dan andere dagen.Het is ook hand-in-hand gegaan met volwassen worden en 3X3Unites. Een soort synergie, een samenwerking.
Ik wil meer betekenen voor Unites, voor de community, voor de Leaders.
Ik zou daar echt wel meer voor willen betekenen en me willen inzetten. Wat Unites doet, op alle vlakken, maar vooral voor de community die ik zo belangrijk vind. Voor die kinderen en mensen die het minder makkelijk hebben, dat je je daarvoor inzet op welke manier dan ook. Kijk ik doe natuurlijk bedrijfskunde, dus als ik op financieel vlak wat voor 3X3Unites kan betekenen met kennis, of verder kan groeien in de ondersteunende rol die ik nu al heb, dan lijkt mij dat heel vet. Ik wil meer betekenen voor Unites, voor de community, voor de Leaders. Daar wordt ik gewoon warm van, dat is een passie. Daar wordt ik gelukkig van.Ik wil gewoon iets goeds doen, ik merk dat ik daar gelukkig van word. Bij een bank werken of zo zou ik echt niet gelukkig van worden. Daar help ik ook de wereld en de mensen om mee heen niet mee. En het lijkt me dus ook vet om deels in Italië te wonen. Dat is de droom! Gewoon een goeie pizza voor 6 euro.
