Leaders of Unites #56 Lakiesha Maanster
Coachen vind ik veel leuker dan zelf spelen
Ik ben Lakiesha Maanster. Ik ben onlangs 23 geworden. Ik ben opgegroeid in Rotterdam en ik heb een broertje. Mijn jeugd was fijn. Lekker naar school, veel buitenspelen altijd. Later ook wat bijbaantjes hier en daar. Ik ben nu ongeveer 10 jaar met basketball bezig. Zelf spelen en coachen. Ik heb daar echt mijn passie in gevonden. Het begon allemaal toen ik een nieuwe sport wilde proberen. Mijn moeder zei dat ze bij Rotterdam Basketball trainingen gaven en dat ik daar misschien wel aan mee kon doen. In het begin trainde ik mee met een jongensteam. Dat vond ik leuk! We zijn toen in de vereniging verder gaan kijken waar ik een vaste plek kon krijgen en zo kwam ik bij meiden U16 terecht. Daar leerde ik wat basketballen is. Na meiden U16 heb ik ook nog U18, U22 en ook dames gespeeld. Ik vond basketball echt fantastisch. Ik besteedde bijna al mijn tijd eraan. Dat vond m’n vader niet zo leuk. Door de jaren heen heb ik daar inmiddels wel een betere balans in gevonden.
Mijn leukste basketball herinnering komt uit 2016. Ik ging voor de tweede keer mee met het Mario Bennes Basketball Camp. Deze keer stond het teken van het 30-jarig jubileum. Als verrassing gingen we toen naar de Kobe Academy. Ik mocht zelfs meedoen als Elite. We kregen kleding en schoenen. Aan het einde van de training kwam Kobe Bryant zelfs ineens het veld oplopen. Ik wist niet wat ik meemaakte!Het was wel een bitterzoete ervaring. Naast dat het mijn leukste herinnering was, raakte ik tijdens de warming-up geblesseerd aan mijn schouder. Op dat moment dacht ik dat het meeviel, maar achteraf bleek dat ik hypermobiel ben in mijn ledematen. Dat betekent dat mijn schouder, bij een verkeerde beweging, op elk moment uit de kom kan schieten. Zelfs als ik gewoon lig te slapen.
Dat zijn echt de ‘mini mini’s’. Ik vond het heel leuk, maar zulke jonge kids vroeg wel heel veel energie. Verder was het ook nog super speels. Ik miste het echte basketballen. Het jaar erna mocht ik aan de slag met de U12. Dat was leuker, maar nog steeds vooral met z’n allen achter een bal aan rennen. Het jaar daarna kon ik naar de meiden U14. Daar zat ik meer op mijn plek. Ik vind het heel leuk om die jonge meiden te zien ontwikkelen. In de sport, maar ook als mens. Dit jaar mag ik de meiden U16 coachen. Waar ik zelf ooit ben begonnen. Ik heb ook weer veel dezelfde meiden in mijn team als de voorgaande jaren. Dat vind ik heel leuk. Als coach probeer ik op een leuke manier serieus te coachen. Er is altijd ruimte voor een geintje en om te lachen, maar ik wil ze ook graag wat bijbrengen. Jeanine is echt een voorbeeld voor mij als coach. Voorheen was ze mijn begeleider als coach. Dat is nu voor het eerst niet en dan mis ik haar wel.
Mijn tussenjaar heeft me geleerd wat me gelukkig maakt
Inmiddels zit ik in het laatste jaar van mijn opleiding Crossmediale Communicatie. Dat was niet de eerste studie die ik uitgekozen had. Ik ben eerst Sportmarketing & Management gaan doen. Tijdens mijn tweede jaar daar speelde er ineens zo veel. Op basketball ging het niet lekker. Op school ging het niet lekker. Thuis ging het niet lekker. Toen ben ik met alles gestopt. Ik heb een tussenjaar genomen om er achter te komen wat ik echt wou. Dat jaar heeft me gemaakt tot wie ik vandaag ben. Ik ben erachter gekomen dat ik de rust in mezelf moet behouden, maar ook dingen moet gaan doen waar ik energie van krijg. Ik heb geleerd wat me gelukkig maakt. Voor mij is er nu een ‘ja’ of een ‘nee’. Ik ga geen dingen half doen. Daardoor weet ik dat als ik ja zeg, ik er helemaal voor kan gaan. Zo ben ik ook vorig jaar zomer gestart met de 3X3 Leader Course in Rotterdam. Miquel stelde me voor aan Kasper en het leek mij hartstikke leuk. Ik voel me heel happy in de 3X3 Unites community. Het is leuk dat er allerlei ‘Get Togethers’ worden georganiseerd.
Tijdens één van de Get Togethers ben ik bij mijn huidige baan terecht gekomen.
Via één van die Get Togethers ben ik bij mijn huidige baan terecht gekomen bij Ace Creations met Birgit Taal-Soethof. Dus dat is wel echt heel vet. Ik was uitgenodigd voor een girls avond in de Kazerne. Daar was ik met twee vriendinnen heen gegaan. Birgit gaf een workshop over storytelling. Het was precies in de periode dat ik op zoek was naar een andere baan die wat meer aansluit bij mijn opleiding. Birgit was aan het praten en toen dacht ik ‘dit vind ik eigenlijk wel heel leuk! Laat ik vragen of zij nog mensen nodig heeft’. Toen zei ze ja, stuur maar een mailtje. Dat heb ik gedaan en een week later begon ik met werken. Afgelopen zomer heb ik bijna fulltime gewerkt bij Ace Creations. Ik vond dat eigenlijk veel leuker dan naar school gaan. Dus nadat ik mijn opleiding heb afgerond wil ik lekker fulltime gaan werken.
Voor mij persoonlijk is mijn droom om meer met social media bezig te zijn om een eigen sociale identiteit te creëren. Voor werk wil ik meer projecten binnen Ace Creations krijgen en dan het liefste sportprojecten want dat vind ik wel het allerleukst. En binnen basketball is mijn droom om Eredivisie te gaan coachen. Dan vind ik dat ik het als coach gemaakt hebt. Dat lijkt me echt heel vet.
