leaders of unites #15 jelt manning
Mijn basketballwereld is groter geworden sinds 3X3 Unites
Mijn naam is Jelt Manning en ik ben 20 jaar oud. Tot mijn tiende heb ik bijna niet in Nederland gewoond. Mijn vader werkte voor Philips, waardoor hij veel aan het reizen was en wij een aantal keer hebben moeten verhuizen. Toen ik werd geboren woonden we in Tsjechië. Rond mijn 3de zijn we eventjes teruggegaan naar Nederland, maar als snel trokken we door naar Amerika. We woonden hier in North White Plains, New York en ik vond het fantastisch! Toen ik 10 was vertrokken we weer en zijn we gesetteld in Utrecht, maar ik mis Amerika nog best vaak. Ik mis de cultuur en dan voornamelijk hun houding tegenover basketball. Daar speel je voor je school, of je universiteit. Je staat echt voor je community en daardoor is er een enorm gevoel van hechtheid, verbondenheid en solidariteit naar elkaar.
In Nederland is dat anders. Hier spelen mensen voor een club, maar daarbuiten zitten ze vaak op andere scholen en heeft iedereen andere vrienden. 3X3 Unites weet dit gat op te vullen. Door heel het land heb ik mensen leren kennen en deze kom ik allemaal weer tegen tijdens de competitiewedstrijden.
Zo voelt het alsof je meer dan alleen een wedstrijdje basketball gaat spelen. Je spreekt echt af met vrienden, speelt een wedstrijd en praat wat bij. Mijn hele basketball ervaring is veranderd sinds 3X3 Unites.
Toen ik zeven was ben ik begonnen met basketball. Mijn vader speelde ook en wilde graag dat ik het ook leuk ging vinden. Toen ben ik wat gaan spelen met mijn vrienden daar, een aantal trainingen bezocht en ik was meteen verkocht. Eenmaal teruggekomen in Nederland heb ik bij Red Stars, UBALL en nu weer Red Stars gespeeld. Maar mijn basketballwereld is een stukje groter geworden met de komst van 3X3 en 3X3 Unites. In het begin vond ik het gewoon een leuke nieuwe manier van basketballen, aangezien je vaker aan de bal komt en je toernooien kon spelen met je vrienden de hele zomer lang. Maar toen 3X3 Unites 2,5 jaar geleden mijn aandacht trok, werd het veel meer dan dat. Na mijn Leader Course in Amersfoort merkte ik dat ik het ook heel erg leuk vond om met de kinderen aan het werk te zijn. Je draagt je eigen kennis over aan altijd enthousiaste jeugd. Iedereen zit vol positieve energie, want niemand is verplicht om te komen. Dus zij die komen, die willen ook! Ik haal er heel veel voldoening uit. Ondertussen heb ik ook de Instructor Course afgerond en leer ik nog veel meer bij 3X3 Unites. Alle mensen die deel uitmaken van de stichting zijn stuk voor stuk getalenteerd. Iedereen is gespecialiseerd in iets anders, waardoor ik op allerlei vlakken nieuwe informatie kan bemachtigen.
Met de juiste houding kan je alles bereiken
Op het moment zit ik in mijn derde jaar van mijn studie fysiotherapie en ik vind het super interessant. Het heeft me ook enorm geholpen toen ik zelf 2,5 jaar niet kon basketballen door wat heftige blessures. Ik had mijn quadriceps in de lengte doormidden gescheurd en ik heb ook twee breuken in mijn ruggengraat gehad. Uiteraard was het enorm pittig, maar door mijn studie wist ik wat er in mijn lichaam gaande was, wat ik wel en niet kon doen en het heeft mijn eigen revalidatie geholpen. Ik speelde een beetje mijn eigen patiënt! Het is zo gaaf om wat je leert gelijk in de praktijk toe te kunnen passen. Het zou fantastisch zijn om mijn opleiding te kunnen combineren met basketball. Bij de wedstrijden in Amerika, zie je altijd fysio’s zitten langs het veld, wellicht zou ik wel die kant op willen! In ieder geval wil ik atleten helpen. Zelf heb ik ook blessures gehad en ik weet hoe belangrijk het is om een goede fysio te hebben. Dat wil ik gaan bieden in de toekomst.
Door de jaren heen heb ik geleerd dat het belangrijk is om zelfverzekerd te zijn en over te komen. Zelf denk ik dat je daarmee heel ver kan komen om je dromen te verwezenlijken. Met de juiste houding kan je alles bereiken! Toch heb ik wel moeten leren dat ik niet te hoog van de toren moet gaan blazen, want soms draaf ik een beetje door, vooral tijdens basketball! Volgens mij heb ik zelfs op een gegeven moment gezegd dat ik de beste Nederlandse basketballer ben en dat ik iedereen wel aan zou kunnen. Uiteraard verloor ik daarna natuurlijk direct, dus dan heb ik ook mijn lesje weer geleerd.
Laat jezelf niet tegenhouden omdat je bang bent om te falen
Als ik kijk naar mijn leven over vijf jaar is er in principe niet per se één lijn die ik wil volgen. Zoals ik al zei, als ik mijn fysiotherapie kan combineren met basketball zou dat heel gaaf zijn, maar ik wil open staan voor wat er nog allemaal komen gaat. Als ik tevreden ben met hoe mijn leven nu gaat, dan blijf ik dat pad volgen, maar op het moment dat ik niet meer blij ben zal ik dat ook zeker aan gaan passen!
Er zijn zoveel dingen waar ik van droom. Stiekem hoop ik ook nog dat ik ooit nog ergens professioneel kan basketballen, maar die kansen worden steeds kleiner. Eén ding dat ik wel zeker weet is dat ik naar het buitenland wil vertrekken.
Vroeger wilde ik graag terug naar Amerika, maar dat land is nu ook niet meer zoals het toen was. Dus wellicht zoek ik mijn heil ergens anders.
Het is duidelijk dat ik voor mijn toekomst wil reizen, de ruimte opzoeken en mijn vleugels wil uitslaan, maar het is ook wel heel spannend om de stap ook daadwerkelijk te gaan zetten. Nederland is toch wel lekker veilig, makkelijk en alles is er goed geregeld. Op het moment ben ik bezig met een stageplek vinden voor mijn studie en hopelijk kan ik naar Zwitserland voor een stage in sportfysio! Dat kan al een mooie eerste stap zijn voor mijn wens om naar het buitenland te vertrekken. Tuurlijk is het makkelijker om veilig thuis te zitten, maar ik zal me niet laten tegenhouden omdat ik bang ben om te falen! Gooi jezelf in het avontuur, ga een paar keer op je bek, maar uiteindelijk krabbel je weer overeind. Ik ben benieuwd naar de toekomst en ik laat het allemaal maar op me afkomen!
Vond je dit een leuk artikel? Lees dan ook andere verhalen uit de Leaders of Unites reeks:
