Leaders of Unites #104 – Eva Luna Eklou
ACROBATIEK EN JUDO ondersteuneN MIJN BASKETBALL PRESTATIES
Ik ben Eva Luna Eklou. Ik ben 19 jaar en kom uit Amsterdam Oud-West. Hier woon ik met mijn moeder tegenover een park. Het is heel rustig en je krijgt niet zoveel mee van de drukte die je bij de stad Amsterdam verwacht. Ik was al jong zelfstandig en ondernemend. Ik mocht zelf naar m’n basisschool fietsen en was altijd buiten te vinden met een bal en kinderen uit de buurt.
Als kind deed ik aan judo en circus. Bij die laatste genoot ik vooral van de trampoline en acrobatiek. Toch merkte ik dat ik steeds dezelfde trucjes voor dezelfde show aan het oefenen was. Eind groep 8 wilde ik stoppen met circus en mij volledig op judo richten. Toch wilde mijn moeder liever dat ik daarnaast ook nog een teamsport zou doen. Mijn vriendin Nikki Kleyhorst nodigde me uit voor een proefles bij BV Amsterdam. Dit beviel zo goed dat ik na de zomervakantie meteen ben blijven basketballen.
Toch heb ik veel gehad aan beide sporten. Judo leerde me hoe ik moet vallen. Dankzij de circus-lessen ben ik lenig, heb ik balans en weet ik hoe ik snel weer overeind kom. Je kunt me tijdens een wedstrijd dus best zien vallen, doorrollen in een koprol en verder rennen!
Ik ben sinds die proefles niet meer gestopt met basketbal. Doordat ik vrij atletisch ben, mocht ik al snel meedoen aan wedstrijden. Wel heb ik in de vierde klas van de middelbare school een flinke blessure opgelopen die ervoor heeft gezorgd dat ik een jaar over moest doen. Toch heeft me dat de liefde voor basketbal niet ontnomen!
DE FOCUS LIGT OP DE COMMUNITY
Een vriendin en teamgenoot kwam naar me toe. Ze vertelde me dat we mee gingen doen aan de 3x3 Street League. Het was meer een mededeling dan een vraag, maar ik vond het super leuk. Daar is zij aangesproken door Yue om mee te doen aan de 3X3 Leader course. Dit klonk leuk en ze heeft ons beiden aangemeld.
Ik ben de Leader course in januari gestart en zat in een groep met alleen maar meiden. Wat me het meest is bijgebleven aan de course is hoe je de juiste focus legt. Ik gaf via Basketball’sCOOL van BV Amsterdam al training aan kinderen tussen de zes en elf jaar. Ik leerde niet te focussen op basketbal en een winnaar. Het gaat erom dat iedereen lol heeft en de ruimte krijgt om te leren. Bijvoorbeeld door de winnaars een extra moeilijkheid te geven bij het volgende potje.
Sindsdien help ik Rabiya met het organiseren van Girls Get Together activiteiten. Dit zijn maandelijkse activiteiten voor meiden tussen de 18 en 25 jaar die nieuwe mensen willen leren kennen. We zijn hier natuurlijk mee begonnen vanuit basketball, maar dat doen we eigenlijk nooit. Zo hebben we geschilderd, een kickboksles en een yoga- en ademhalingssessie gehad.
Bij ons in de buurt is een vrij nieuwe court die nog niet zo bekend is. Als 3X3 activiteit zijn we hier steeds twee uur te vinden met een bal. We spreken de kinderen uit de buurt aan en nodigen ze uit om een potje mee te doen. Zo leren steeds meer jongeren de regels van 3X3 basketball en weten ze het pleintje te vinden. Soms willen de kinderen juist voetballen op het veldje ernaast en dan doen we daar vrolijk aan mee. Het gaat niet puur om de sport, maar juist het opbouwen van een community.
IK LAAT ALLES OP ME AFKOMEN EN ZIE WEL HOE HET LOOPT
Op dit moment heb ik een tussenjaar en ga ik binnenkort reizen. Ik heb van kleins af aan gezegd dat ik een ander deel van de wereld wilde zien na m’n middelbare schooltijd. Mijn moeder heeft vroeger zelf door Zuid Amerika gereisd dus ze snapt mij. Ik spaar hier al voor sinds mijn twaalfde. Het doel was eerst om richting Azië en Australië te gaan, maar ik wilde ook altijd naar Mexico. Die laatste bestemming heeft toch gewonnen. Doordat vriendinnen ook in het Caribisch gebied zitten, start ik mijn reis niet alleen.
Samen met een vriendin begin ik in de Dominicaarnse Republiek. We vieren Oud & Nieuw op Curaçao met vriendinnen die daar nu zijn. Daarna reis ik in mijn eentje nog een paar maanden verder richting Mexico. Voor nu is het plan om naar Cancún en Mexico-Stad te gaan en vervolgens door te reizen naar het zuiden tot ik in Costa Rica of Panama ben. Maar dat ligt nog niet vast, ik kijk wel hoe het loopt!
Als ik terugkom heb ik gelukkig nog even tijd voordat het studiejaar begint. Ik ga weer werken en heb nog een vakantie naar Kenia gepland. Daarna ga ik waarschijnlijk voor een studie in de bouw. Alles aan de bouw trekt me. Ik kreeg op school de ruimte om mijn interesse te volgen en verdiepte me in architectuur. Ik heb zelfs mijn vakkenpakket er op aangepast. Maar ik kwam er ook achter dat alleen maar leren niet mijn ding is. Ik ben meer praktisch ingesteld en wil liever werken en leren combineren. Een opleiding tot architect zit vol wiskunde en veel huiswerk en past dus gewoon niet bij me. Bij een HBO-opleiding als Bouwprojectmanager combineer je werken en studeren tegelijk.
Ik heb geen concrete dromen over hoe mijn leven er over een aantal jaar uit moet zien. Ik ben in het hier en nu. Ik leef mijn leven en laat alles op me afkomen. Misschien neem ik wel nog een tussenjaar en ga ik alsnog naar Azië!
