3X3 Unites Her(o) stories Janis Ndiba Boonstra
Als 3X3 Unites werken wij dagelijks aan het creëren van gelijke kansen voor vrouwen. Dit doen wij op verschillende manieren en in mooie samenwerkingen zoals met Nike Made to Play en Women Win. Naast het plezier van 3x3 en de gezelligheid van onze community vinden we het ook belangrijk om meiden te laten zien dat ze hun dromen kunnen realiseren.
Learn more about Nike Made To Play
Soms moet je dan gewoon zien hoe iemand anders successen bereikt heeft! Daarom starten we een nieuwe serie. 3X3 Unites Her(o) stories. Een serie waarin vrouwen vertellen hoe zij zijn gekomen waar ze vandaag de dag staan. Welke tegenslagen zij gekend hebben, welke lessen ze geleerd hebben en wat zij jonge meiden mee willen geven in hun reis naar het waarmaken van hun dromen.
Met trots presenteren we het eerste verhaal van Europees 3x3 kampioen Janis Ndiba Boonstra.
Kijk hier de drie video’s en scroll verder om haar hele verhaal te lezen
JANIS
SUPER HERO
INCLUSIVITEIT
De zesentwintigjarige Janis Ndiba Boonstra uit Leeuwarden schitterde in de zomer van 2023 als Europees kampioen 3x3 met een dik verdiende gouden medaille om haar nek. Kort daarna deelde ze een persoonlijk bericht over de weg die tot dit succes geleid heeft. Een weg waarop zij oneindig hard heeft gewerkt, blessures tegen kwam en zelfs op het punt stond om helemaal te stoppen met basketball. In Utrecht sprak 3X3 Leader Charlotte Naus met Janis over de weg naar succes, de mensen die veel impact hebben gehad op haar als mens en speler én over het belang van inclusiviteit in sport.
Hoe ben je eigenlijk begonnen met basketbal?
Mijn moeder wilde dat ik ging sporten en ze dacht dat basketbal wel wat voor me was. Ze heeft me toen naar een basketbalclinic gebracht, maar ik vond het eigenlijk niet echt leuk. Ik zag een groep die streetdance deed en dat vond ik eigenlijk veel leuker. Dat heb ik daarna eerst vier jaar gedaan. Na vier jaar zei mijn moeder: ‘Oké, nog één keer proberen of je basketball leuk vind’, en toen was ik op slag verkocht, vanaf dat moment vond ik het heel leuk.
Wat was er anders, dat je toen opeens wel verkocht was?
Het was echt een gevoel dat opkwam, denk ik.
En sindsdien ben je altijd gek op basketbal geweest?
Er is wel een moment geweest dat ik echt begon te twijfelen of basketball het nog wel leuk vond. Heel veel vriendinnen gingen uit en toen wilde ik eigenlijk ook stoppen. Maar, mijn coach van toen zei: ‘Probeer nog eventjes door te zetten’, en dat heb ik toen gedaan en nu sta ik hier! Zonder hem zou ik niet zijn doorgegaan.
‘als het even moeilijk is of zwaar moet je doorzetten en hard blijven werken, uiteindelijk zullen de mooie dingen wel komen’
ALS HET NU OMGEKEERD WAS EN JIJ WAS DIE COACH, WAT HAD JIJ GEZEGD TEGEN JEZELF?
Dat op momenten dat het even moeilijk is, of zwaar is, je moet doorzetten en hard moet blijven werken. Uiteindelijk zullen de mooie dingen wel komen. Op dat moment zag ik dat niet in, maar nu ben ik heel blij dat hij mij geeft gepusht. Zoiets zou ik ook heel graag voor iemand anders doen.
En nu ben je Europees kampioen! Hoe voelt dat?
Het voelt nog steeds onwerkelijk! Ik was pas drie maanden terug op het veld na een grote blessure. Dat je dan gelijk dit succes behaalt is zo gaaf en onwerkelijk.
Ja, je was net terug van een kruisbandblessure toch? Wat dacht je toen dat gebeurde?
Er gaan natuurlijk eerst zoveel dingen door je hoofd. Je denkt: holy shit, ik scheur mijn kruisband af! Ik wist dat er een zware periode aan zat te komen, maar ik wist ook dat ik de kracht had om daar weer uit te komen. Vier jaar ervoor had ik al eens mijn achillespees gescheurd, dus ik wist op het moment dat ik mijn kruisband scheurde dat ik rust kon vinden in het herstelproces, want ik wist dat het allemaal weer goed ging komen. Daarnaast had ik zoveel mensen om me heen die dit ook al eens hadden meegemaakt en mij daarbij konden helpen. Ik kreeg tips over wat ik beter wel of niet kon doen en waar zij tegenaan liepen in hun revalidatie. Dus eigenlijk is die periode goed en rustig verlopen. Er zijn natuurlijk momenten dat je het even zwaar hebt, maar ik wist waarvoor ik werkte en dat maakte dat ik doorging.
Wie waren die mensen die je hebben geholpen?
Sowieso mijn moeder, maar ook basketbal vriendinnen die het al eerder hadden meegemaakt. Wat me ook erg hielp was leuke dingen doen met familie. Dit zorgde ervoor dat ik kon relativeren en door kon gaan. Het zorgde ervoor dat ik niet alleen aan mijn knie dacht en als een gek daarmee bezig was. Ondanks dat het een zware blessure is, heb ik ook heel veel leuke dingen kunnen doen die ik normaal niet kan doen, omdat je altijd bezig bent met basketbal.
En je wilde daarna wel weer gaan basketballen? Niet dat je al die leuke dingen deed en dacht: dit is eigenlijk ook wel heel lekker!
Er zijn wel eens momenten geweest dat ik dacht: waarom doe ik dit eigenlijk nog? Maar, nee, ik wist precies waar ik voor werkte en wat ik wilde halen. Ik wist dat ik echt wel weer wilde basketballen. Dat was na mijn eerste blessure wel anders, toen dacht ik: waarom zou ik dit nog doen, ik heb zoveel pijn?! Maar, bij deze was het echt wel anders.
‘Je moet door blijven gaan. Ook al heb je er soms minder zin in.’
Een gouden medaille winnen is natuurlijk een geweldige prestatie, dat is echt duidelijk ‘succes’. Wat wil je mensen meegeven over de successen die zij willen behalen?
Ik denk dat succes een heel lang proces is waarin je heel veel tegenslagen gaat meemaken. Zeker in het begin en soms heb je die later nog steeds wel. Je moet hard willen werken en samenwerken aan één doel. Uiteindelijk gaat er iets moois uitkomen, maar je moet wel door blijven gaan. Ook al heb je er soms minder zin in.
Je gebruikt je online platform om veel positiviteit, motivatie en inspiratie te verspreiden, wat is je motivatie daarachter en waarom is dat belangrijk voor je?
Omdat ik denk, dat in deze tijd belangrijk is. Heel veel mensen struggelen met mentale gezondheid. Ik vind het daarom leuk een goede quote die mij inspireert en motiveert om weer een stapje harder te gaan, te delen met mijn volgers op Instagram. Waarom zou ik dat niet doen, als ik het verschil kan maken daarin, al is het maar een klein beetje.
Wat maakt iemand voor jou een held?
Voor mij is iemand een held wanneer die zich inzet voor deze samenleving, die niet alleen aan zichzelf denkt, mensen een beetje probeert te helpen en het beste uit zichzelf wil halen. Ik denk dat dat voor mij iemand is die een superheld is.
Als je een superheld was, welke kracht zou je willen hebben en waarom?
Ik denk dat ik onzichtbaar zou willen zijn, en dat ik dan heel veel goede dingen in de wereld kan doen zonder dat mensen weten dat ik het ben. Dat ze niet doorhebben dat ik iets doe bij mensen die slechte en vervelende dingen in deze wereld doen. Gewoon, om deze wereld iets beter te maken.
EEN SOORT ONZICHTBARE SUPERHELD DUS. HOE ZOU JE DAN HETEN?
Invisible Jenga!
OP WELKE MANIER PROBEER JE OP DIT MOMENT MENSEN VERDER TE HELPEN EN TE INSPIREREN?
Met wat ik bereik in de sport en hoe ik als persoon ben. Ik probeer mensen altijd te helpen en aardig te zijn. Ik houd altijd in mijn achterhoofd dat ik ook ‘laag’ ben begonnen. Ik wil niet zeggen dat ik nu ‘hoog’ ben, maar het maakt niet uit waar je vandaan komt. Als je hard werkt is alles mogelijk! Of bijna alles mogelijk.
‘Je merkt dat je je mentaal fijner voelt als je lekker hebt gesport. Je voelt je vrij.’
Met Unites werken we dagelijks aan het verbeteren van gelijkheid in de sport. Voor écht iedereen. Wat vind je daarvan?
Supergaaf! Ik vind dat iedereen een kans moet krijgen om lekker te kunnen sporten en je veilig te voelen ergens. Het moet niet uitmaken wie je bent of waar je vandaan komt. Ik denk dat 3X3 Unites dat heel goed doet en ook heel belangrijk is voor jongeren om toch te kunnen sporten. Je merkt dat je je mentaal fijner voelt als je lekker hebt gesport of gaat sporten. Je voelt je vrij. Dus ik denk dat aanbod echt enorm belangrijk is.