Veel van wie ik ben heb ik mezelf geleerd
Mijn naam is Owen Carter en ik ben 18 jaar. Samen met mijn moeder en 2 kleine zusjes van 7 en 9 woon ik in Amsterdam-Oost, Transvaalbuurt. Vroeger was ik geen gemakkelijk kind voor mijn omgeving. Mijn vader was er niet echt voor mij, dus ik had geen mannelijk rolmodel waar ik tegenop kon kijken. Tot mijn negende woonde hij wel bij ons, maar daarna zagen we hem steeds minder en werd de situatie alsmaar vager. Mij werd niet veel verteld, dus ik snapte niet wat er aan de hand was. Ik wist alleen dat het slecht ging tussen mijn ouders, waarna mijn vader alleen is gaan wonen. Vanaf toen werd het contact tussen mijn vader en mij steeds minder. Eerst spraken we elkaar elke dag, daarna elke maand en nu is het ongeveer 1 keer in de 4 maanden. 

Veel van wie ik ben heb ik mezelf geleerd, van mijn vrienden op straat, of vanuit school. Vroeger op straat voetbalde ik veel. Ik kon de hele dag buitenspelen. We speelden verschillende spelletjes en in de vakanties organiseerden we onze eigen toernooien. Dan kwamen heel veel andere kinderen met hun team naar het veldje om te spelen. Ik ben daar ook gestart met basketballen.

In mijn buurt heeft de gemeente in samenwerking met 3X3 Unites mijn oude jeugdveldje omgebouwd tot een officieel 3X3 court! Hier ben ik nu ook Leader. Het is zo ontzettend gaaf om te zien hoe we een kleine community aan het bouwen zijn. We hebben nu een heel groot aanbod aan 3X3 activiteiten en ik merk dat de jeugd hier erg blij van wordt.

Mijn hoop is dat dit enthousiasme blijft en dat de courts steeds meer mensen, zowel jong als oud, gaan trekken. Als leader kan ik toch een beetje die persoon zijn voor de jongere kids die ikzelf heb gemist toen ik opgroeide.

Ik kan ze tijdens de activiteiten, naast mijn enthousiasme en betrokkenheid, regels en structuur bieden en hierdoor een veilige en betrouwbare omgeving creëren.

Ik ben goed in mensen in hun kracht zetten
Een van mijn persoonlijke skills is het creëren van structuur. Dat kan zijn voor mijn studie, voor werk, maar ook met sporten. Door wekelijks een schema te maken en meteen aan de bak te gaan als het om werk of school gaat, houd ik tijd over voor sport. Met basketball ben ik goed in mensen in hun kracht zetten. Ik zie snel waar ze echt goed in zijn en kan ze zo de juiste plek in het veld bieden. Je ziet ze vaak gelijk opbloeien als ze merken dat ze op de juiste positie staan! Ook complimenten geven en succeservaringen creëren voor de kids is zeer belangrijk. Dit heb ik ook wel heel erg geleerd als leader bij 3X3 Unites. 

Leader zijn bij 3X3 Unites begon allemaal voor mij op IJburg, waar we eerst simpel begonnen met 3X3 pick-ups. Iedereen kon aansluiten en het nieuws verspreidde zich snel. Mensen waren erg enthousiast en vertelden het weer door. Vanuit West, Museumplein en Zuid kwam iedereen naar ons. We zijn toen verplaatst naar Zeeburgereiland, wat nog centraler lag voor alle verschillende delen van Amsterdam. We begonnen toen met 9 mensen die kwamen opdagen, maar al snel ging het weer naar 20, 30 en nu soms zelfs 40+ man op de veldjes. Om 40+ mensen georganiseerd, maar met plezier te laten basketballen heb je een goede planning en duidelijkheid nodig. Dat dit één van mijn ontwikkelde skills is helt hier dus enorm bij!

Met 3X3 kan je echt het verschil maken voor mensen
Voor mij betekent 3X3; deel uitmaken van een community en verbonden zijn aan een organisatie die basketball promoot, met als ultiem doel het verschil maken voor heel veel mensen over de hele wereld! 

3X3 brengt zoveel mensen bij elkaar, hier ben ik erg trots op. Alleen al op Zeeburgereiland komen mensen vanuit heel Amsterdam, Zaandam en daarbuiten zelfs nog. Mensen komen gewoon puur om te spelen, om het gezellig te hebben. Er hangen goede vibes en ik vind het superleuk om daar deel van uit te maken.

Ik kan meehelpen aan het verspreiden van dat gevoel en mensen aan het sporten krijgen. Na één keer mee te hebben gespeeld willen ze vaker komen. Je kan echt het verschil maken voor mensen!

Ik haal veel energie uit het echt beter maken van mensen
Vroeger wilde ik altijd sportleraar worden, daarom doe ik nu ook de sportopleiding. Momenteel zit ik in mijn tweede jaar, maar ik weet alleen niet of het nou echt iets voor mij is. Ik vind het wel nog steeds leuk om te leiden, uit te leggen en mensen te introduceren met andere sporten, maar het is ook wel weer een hele brede opleiding. 

Een ander aspect van sport waar ik ook veel energie uit haal is het trainen van mensen en ze echt beter maken. Dat zie ik mezelf ook wel meer doen in de toekomst. Hoe vet zou het zijn als iemand via mij en de 3X3 pick-ups ergens op hoog niveau basketball gaat spelen! Het lijkt mij dan ook heel tof om ze verder te helpen en te trainen. Op het moment ben ik daar nog niet zeker genoeg voor denk ik. Ik twijfel over mijn eigen leeftijd, heb ik wel al genoeg basketballkennis om door te geven. Ook het praten voor grote groepen is vaak nog een uitdaging voor mij, maar toch doe ik dat zo nu en dan al voor de 40+ mensen op Zeeburgereiland. Ik heb gelukkig nog genoeg tijd voor mijn persoonlijke ontwikkeling en het duidelijker uitwerken van mijn doelen en plannen. Ik ben heel blij met de kansen die ik bij Unites krijg en ik weet zeker dat ik hier mij nog veel verder kan ontplooien!