Als ik eerlijk ben voel ik me het fijnst in de sporthal

Ik ben Noor. Ik ben 17. Op valentijnsdag wordt ik 18. Ik woon al mijn hele leven in Utrecht. We hebben op een aantal plekken gewoond maar nu alweer een poos in Utrecht Zuilen. Wat ik leuk vind aan Utrecht is dat het druk is, maar het is niet overladen met toeristen zoals dat in Amsterdam is. Maar ik ga wel liever op andere plekken uit. Dat vind ik minder leuk in Utrecht. 
Ik heb een hond en twee broertjes. Met mijn oudste broertje scheel ik nog geen jaar. Toch gaan we niet super veel met elkaar om. Dat komt doordat hij in zijn gedrag jonger is voor zijn leeftijd en ik juist iemand ben die best wel volwassen is voor mijn leeftijd. Mensen schatten me vaak ouder dan ik ben. Ik vind het leuk om te sparren met mensen over meer informatieve onderwerpen. Daardoor heb ik vanzelf makkelijker contact met oudere mensen.

Ik ben met basketball begonnen dankzij een proefles bij de Cangeroes. Daar speelde ik met mensen die best wel wat ouder waren dan ik. Ik ben echt gek op de sport! Ik heb ook op hoog niveau gespeeld. Als ik heel eerlijk ben voel ik me het fijnst in de sporthal. Mijn favoriete plekje is dan ook sporthal Lunetten. Helaas kan ik nu niet meer zelf spelen want ik ben voor mijn leven lang geblesseerd. Het heeft eigenlijk z’n oorsprong in dat ik toen ik vier jaar oud was met mijn benen tussen de spaken van de fiets ben gekomen. Sindsdien heb ik van alles gehad aan m’n enkel. Van super veel verzwikken tot mogelijk afscheuren. Afgelopen zomer ben ik geopereerd omdat ik zo veel pijn had. Ik zit nu nog helemaal aan het begin van mijn revalidatietraject wat nog zeker 1,5 jaar gaat duren. Wat inmiddels duidelijk is, is dat zelf spelen er waarschijnlijk niet meer in zit. Ik heb nu mijn zinnen gezet op coachen, of andere activiteiten binnen de sport, want ik wil wel bij de sport betrokken blijven. Lange tijd heb ik het mentaal best zwaar gehad met mijn blessures. Inmiddels heb ik mezelf geleerd om er positief in te staan want anders neemt het mijn leven nog meer over dan het nu al doet.

Activiteiten geven voor 3X3 Unites is veel leuker dan een bijbaantje bij de supermarkt

Via Melissa ben ik bij 3X3 Unites terecht gekomen. Zij gaf aan dat 3X3 Unites naar Utrecht zou komen en ze vroeg of ik aan de 3X3 Leader Course mee wou doen. Ik vond het heel leuk! Nog steeds eigenlijk. Stiekem veel leuker dan een bijbaantje bij de supermarkt. Die bijbaan heb ik dan ook opgezegd zodat ik lekker bij 3X3 Unites activiteiten kon blijven geven. 
Naast die ik geef bij 3X3 Unites heb ik ook bij een aantal andere projecten meegewerkt. Ik heb meegeholpen met de lancering van het eerste Leaders of Unties boek. Dat was echt leuk om te doen, want daar kon ik ook de kennis van mijn studie in kwijt.
Het grootste hoogtepunt vond ik toch wel de Challenger in 2021. Dat komt denk ik doordat het de eerste keer was dat er zo’n groot event georganiseerd werd en ik toen meer mobiel was, maar dat was echt heel leuk!

Ik vind dat basketball enorm wordt ondergewaardeerd

Op dit moment ben ik bezig met een stage bij de KRO-NCRV voor mijn studie Media Manager om producer te worden bij de televisie. De programma’s waar ik aan meewerk zijn Pointer en College Tour. Uiteindelijk is mijn droom is om bij een sportprogramma aan de gang te gaan. Dat lijkt me het allerleukst. Voor mijn volgende stage lijkt het me dan ook leuk om bij Ziggo Sport of bij ESPN stage te lopen. 

Als ik verder naar de toekomst kijk wil ik ook meer voor 3X3 Unites doen. Zeker nu ik me meer wil ontwikkelen op het coachingsvak liggen daar kansen voor me. Daarnaast vind ik het ook gaaf dat Unites zich zo inzet om de sport een podium te geven. Ik vind namelijk dat basketball enorm wordt ondergewaardeerd. Hetzelfde geldt voor vrouwenbasketball. Dat verdient ook meer aandacht en respect en daar werkt 3X3 Unites ook aan.

Lees meer Leaders of Unites verhalen!

Leaders of Unites #103 – Isaac Carrino

Leaders of Unites #102 – Olivier Hofman

Leaders of Unites #101 – Rabiya Ulkü