Door school ben ik er wel achter gekomen dat ik echt een enorme doorzetter ben, maar soms zit me dat ook wel in de weg

Mijn naam is Anne. Ik woon in Amersfoort en eigenlijk ook in Leusden want mijn ouders zijn gescheiden toen ik ongeveer drie jaar oud was. Op maandag en dinsdag woon ik bij m’n vader in Leusden in een gezellig wijk. Iedereen kent elkaar, er zijn buurtfeesten enzo. Gewoon echt gezellig. Op woensdag en donderdag woon ik bij mijn moeder in Amersfoort midden in het bosIn het weekend is het dan om en om bij de een en bij de ander. Dus de tijd is wel echt fifty fifty verdeeld. Ik heb één ‘echt’ broertje van allebei mijn ouders. Die is vijftien en die zit ook bij mij op school. En dan heb ik nog twee stiefbroers en stiefzussen, maar die wonen allemaal al op zichzelf, dus die zie ik iets minder vaak. 

Ik zit nu zelf in mijn examenjaar op het VWO en het gaat me niet altijd even makkelijk af. Daardoor ben ik er wel achter gekomen dat ik een enorme doorzetter ben. Ik leg voor mezelf eigenlijk altijd de lat altijd heel hoog. Ik ben echt heel veeleisend aan mezelf. Als iets niet lukt zoals ik dat wil dan kan ik heel boos op mezelf worden. Dan denk ik ‘kom op Anne! Zet nou ff door!’ en dan lukt het ook altijd wel. Dat doorzettingsvermogen zorgt er dus voor dat ik mijn diploma gewoon ga halen. Dus het is eigenlijk een mooie eigenschap. Maar ik moet wel opletten dat ik niet té veel van mezelf blijf vragen. Het heeft dus heel erg twee kanten. Ergens heeft het iets moois maar is het ook wel echt een grote valkuil.

Toen ik de kans kreeg om in een buurthuis een eigen basketball moment te gaan organiseren vond ik dat meteen heel tof

Vanuit de basketball groep waren we al best wel goeie vrienden met elkaar en deden we veel samen. Een poosje terug hoorden we dat er nieuwe 3X3 Leaders gezocht werden en dachten we dat het wel echt heel tof kon zijn om dat met de vriendengroep te gaan doen.Het bleek ook dat ik het echt super leuk vond! Dat komt doordat ik het heel leuk vind om mensen iets te leren. Vooral mensen die zelf gemotiveerd zijn. Dus ik merkte dat ik het ook echt heel leuk vond om de activiteiten aan die kinderen te geven. Die zijn zo enthousiast om nieuwe dingen te leren. 

Nadat de 3X3 Leader Course was afgerond en ik een poosje activiteiten gaf kwam er de vraag of iemand in Liendert een activiteit wou gaan doen in een buurthuis. Dat leek me meteen super tof. Liendert is een wijk in Amersfoort waar minder geld is bij de mensen die er wonen om op sport te gaan. In dit buurthuis maken ze dat voor hen mogelijk en zo kunnen ze dus nu met mij gaan basketballen. Het is een hele diverse groep met zo ongeveer acht meiden. Sommige basketballen al, sommige doen het voor het eerst. Er is zelfs een meisje van 21 die zegt, ‘ja ik werk de hele dag achter de computer. Ik vind het gewoon super lekker om aan het einde van de dag nog even te kunnen basketballen.’ Wat ik daar leuk aan vind is dat je elkaar dan ook echt helpt. Het is echt een beetje een community geworden.  

Het lijkt me heel leuk om professor te worden op de universiteit

In de toekomst lijkt het me heel leuk om een professor te worden op de universiteit. Om andere mensen te meer te leren over wat zij leuk vinden. Dat vind ik bij 3X3 Unites nu ook leuk. Om die kinderen allemaal iets nieuws te leren en dan te zien dat ze daar helemaal enthousiast van worden enzo. Vroeger dacht ik dat juf me ook heel leuk leek, maar nu wil ik toch iets hogerop en dan lijkt professor me dus echt tof. Om daar te komen ga ik nu eerst zelf gezondheidswetenschappen in Maastricht doen. Dan lijkt het me later tof om les te geven over iets in de richting van psychologie en biologie wel heel interessant. Iets over lichaam en geest.