Leaders of Unites #24 Linde Kneepkens
BASKETBALL PASTE METEEN BIJ MIJ
Mijn naam is Linde Kneepkens, ik ben 17 jaar oud en ik ben geboren en getogen in Amersfoort. Samen met mijn ouders en jongere zusje hebben we daar altijd gewoond. Basketball zat niet echt in ons gezin. Mijn vader deed aan kung fu en mijn moeder speelde tennis. Als jong meisje heb ik heel veel verschillende sporten geprobeerd. Tennis, paardrijden, vechtsporten, dans, maar niks bleef echt hangen en als snel verdween mijn motivatie. Toen ik in groep 8 zat ging ik met een vriendinnetje mee naar haar basketballtraining bij Crackerjacks in Amersfoort en het paste meteen! De sfeer die er hing op de club, die had ik nog nergens anders gevoeld. Alles is vrijblijvend en iedereen doet het dus echt voor elkaar.
Die sfeer hoort ook bij een teamsport en daarom bleef ik hangen bij basketball. Na mijn proeftraining was er geen plaats meer in het meidenteam voor mij, dus moest ik met de jongens meedoen. In het begin leerde ik heel veel bij de jongens! Je wordt uitgedaagd om fysieker te spelen en sneller te schakelen in het veld. Hoe je het ook went of keert, jongens zijn vaak groter en sterker, dus ik moest geregeld alles uit de kast halen om er tegenop te kunnen. Dit was een fijne start voor mij!
OP HET VELD BEN IK WEL DE RUIGE KRACHT
Op het veld ben ik vaak de kleinste! Hierdoor heb ik ook altijd het gevoel gehad dat ik extra energie moet brengen om mezelf te laten gelden. Bij de jongens moest ik hard werken. Ik heb geleerd om feller te zijn en harder te rennen. Door mijn lengte moest ik daarnaast ook nog slimmer zijn dan de rest. Dit alles heeft me wel een ruige kracht op het veld gemaakt. Een tijdje lang heb ik op hoog niveau gespeeld, maar ik merkte dat ik de druk niet fijn vond. Toen ben ik bij mezelf te rade gegaan; waar doe ik het echt voor? Wil ik de beste zijn, of wil ik het leuk hebben? Al snel besefte ik dat ik bij de laatste groep hoor! Als je op hoog niveau speelt moet je voor elke bal hard vechten, maar als je een stapje terug doet is er ineens ruimte voor experimenteren, kan je meer invloed uitoefenen op het spel en krijgen meer mensen in het veld de kans om te bal te krijgen. Dit vind ik vele malen leuker!
Een stapje terug doen werd mij aan de andere kant ook wel opgedrongen. Twee jaar geleden trainde ik nog mee met meerdere teams en gaf ik training aan drie andere teams. Echter, door blessures en mijn gezondheid werd ik gedwongen het rustiger aan te doen. Vorig jaar werd er Pfeiffer bij mij vastgesteld. Hier ben ik toen een half jaartje wel zoet mee geweest en het heeft een grote impact op mijn lichaam gehad. Tegenwoordig heb ik vaak last van migraine en raak ik snel vermoeid. Veel afspreken, dingen organiseren, sporten én school tegelijk, dat zit er niet meer in voor mij.
Ik heb nu geleerd dat ik vooruit moet plannen en niet te veel moet doen. Als ik het te druk maak steekt mijn hoofd daar wel een stokje voor. Ik heb moeten accepteren dat het niet meer is zoals het was en dat was wel even pittig. Gelukkig kan ik nog steeds wel alles, maar gewoon in een iets lagere versnelling!
ALS LEADER BIJ 3X3 UNITES KAN JE ER ECHT VOOR DE KINDEREN ZIJN
Ongeveer 2 jaar geleden ontstond er een grote vriendengroep op de club tussen de jongens- en de meidenteams en we zijn nog steeds heel close met elkaar. We spelen samen veel basketball, buiten en binnen. In de afgelopen jaren heb ik wel met 5 verschillende teams meegetraind en dat was nooit een probleem. Je bent altijd welkom om mee te doen. Daarnaast zijn er ook heel veel vrijwilligers die iets doen bij Crackerjacks. Rob Vis bijvoorbeeld, onze legendarische clubtrainer, doet heel veel voor de club en hij stimuleert mij ook weer om terug te geven aan de vereniging en de community. Ik heb mensen gehad die mij hebben geholpen en nu wil ik dat ook terug kunnen doen!
Deze sterke basis bleek ook een enorm goede springplank te zijn voor onze samenwerking met 3X3 Unites. De samenwerking tussen ons als jongeren was er al, de motivatie was er al, dus toen vele van de groep de 3X3 Leader Course gingen volgen, konden we elkaar ook meteen stimuleren als Leaders. Ik vind het heel bijzonder dat wij voor de kinderen een uitlaatklep kunnen zijn, ze een kans bieden om even niet na te denken over hun thuissituatie en ze een plek kunnen geven waar ze thuishoren! We zijn er echt voor hen.
IK WIL DE KINDEREN BEREIKEN DIE GEEN SPORT HEBBEN
Op dit moment zit ik in mijn examenjaar voor VWO en het is hard werken! Door de coronatijd heb ik, net als iedereen, een achterstand opgebouwd, wat het jaar een stuk lastiger maakte. Gelukkig heb ik wel een doel voor ogen voor na mijn middelbare school. Het liefst wil ik pedagogische wetenschappen gaan doen. Ik werk veel met kinderen. Als Leader bij 3X3 Unites leer je al heel veel en daarnaast pas ik ook nog eens op. Ook de psychologische kanten interesseren mij, dus ik denk dat het wel goed bij mij past!
Daarnaast heb ik ook wel een doel waar ik me met 3X3 Unites voor wil inzetten. Ik wil graag meer, en nieuwe mensen bereiken. Op dit moment bereiken we eigenlijk vaak een beperkt groepje; onze vrienden, de club en de mensen die altijd voor 3X3 komen. Maar ik wil ook nog meer kinderen bereiken die thuiszitten, geen sport hebben, maar wel echt eruit moeten. Kinderen zitten nu in een lastige situatie en missen een uitlaatklep. Het is me al gelukt om met ons verhaal op de radio te komen, maar we kunnen natuurlijk nog veel meer doen! Amersfoort is hier ook wel de perfecte stad voor. Alle scholen staan met elkaar in contact, de kinderen kennen elkaar allemaal via via en er is genoeg ruimte om lekker buiten te basketballen. Amersfoort als stad is wel echt zijn eigen community en als een community ben je er voor elkaar!
Luister het hier!