LEADERS OF UNITES #23 Quincy Winter
IK WEET DAT IK EEN CHRONISCHE ZIEKTE HEB, MAAR IK VOEL ME NIET ZIEK.
Mijn naam is Quincy Winter. Ik ben 28 jaar oud en ik ben geboren in Amsterdam Zuidoost. Mijn oudere broer en ik schelen 8 jaar. Ik heb niet nog een jonger broertje of zusje. Dit is niet zomaar. Toen ik 4 jaar was kreeg ik ineens hoge koorts en moest ik naar het ziekenhuis. Eenmaal daar kwamen ze erachter dat ik chronisch ziek was en werd er bij mij sikkelcel vastgesteld. Mijn ouders bleken allebei drager te zijn van dezelfde ziekte, dus besloten ze geen kinderen meer te krijgen. Op die dag veranderede alles voor mijn ouders, maar ik weet ondertussen niet beter.
Sikkelcel is een vorm van bloedarmoede. Mijn bloedcellen zijn gevormd als een sikkel en ze breken 4 keer zo snel af als normale bloedcellen. Ik moet hierdoor een specifieke levensstijl hanteren. Zo moet ik minimaal 3-5 liter water per dag drinken, zodat alles goed door blijft stromen in mijn lichaam. Daarnaast moet ik goed rusten en is stress ook iets waar ik heel goed rekening mee moet houden, aangezien het een factor is waardoor ik sneller last kan krijgen van mijn ziekte.
Gelukkig heeft mijn moeder mij van kleins af aan goed bijgebracht waar ik op moet letten, dus heb ik er heel goed mee leren leven. Ik houd er rekening mee, maar het heeft me nooit tegengehouden. Ik weet dat ik een chronische ziekte heb, maar ik voel me niet ziek. Ook heb veel minder vaak klachten dan anderen met sikkelcel. Sommigen zitten 3 tot 5 keer per jaar in het ziekenhuis, aan de bloedtransfusie en kunnen niet sporten of een fulltime job onderhouden. Dat is bij mij allemaal niet aan de orde, dus mij hoor je niet klagen!
DE SWITCH VAN TIENER NAAR VOLWASSENE WAS EEN MOEILIJKE OVERGANGSPERIODE
Kijkend naar mijn schoolcarrière heeft mijn ziekte hier en daar wel wat roet in het eten gegooid. Met 16 jaar was ik klaar op het VMBO. Hierna ben ik gelijk doorgegaan met bedrijfsadministratie niveau 4 op het ROC in Zuidoost. Nadat ik deze had afgemaakt ben ik weer direct doorgegaan met de hbo-sportmarketing. Helaas belandde ik toen in een donkere periode van mijn leven en werd ik heel vaak ziek. In een halfjaar werd ik twee keer opgenomen in het ziekenhuis, waarvan er eentje erg zwaar was. Ik heb daarvoor twee weken in het ziekenhuis gelegen en nog eens zes weken gingen er voorbij voordat ik weer een beetje normaal kon functioneren.
Ik ben toen gestopt met sportmarketing en begonnen aan de opleiding tot sportdocent. Ook dit ging erg lastig. Op de belangrijke momenten werd ik ziek, of raakte ik geblesseerd en zo ging het jaar in jaar uit steeds een beetje moeilijker. Op een gegeven moment heb ik de beslissing genomen om school te laten voor wat het was. Dit was best wel een moeilijke beslissing voor mij. Ik wilde altijd in één keer doorstuderen en daarna aan het werk gaan. Deze visie moest ik aanpassen, want ik kon het lichamelijk gewoon niet aan. Sindsdien is de rust wel weer teruggekeerd in mijn leven en werk ik veel.
De switch van tiener naar volwassene was een moeilijke overgangsperiode, maar nu gaat het eigenlijk heel erg goed met mij. Het voelt nu alsof ik op mijn best ben!
IK HOUD ENORM VAN DE 3X3 EN IK BEN ALTIJD BEZIG MET BETER WORDEN
De liefde voor basketball kwam bij mij pas op een latere leeftijd. Het begon allemaal op de pleintjes bij mij in de buurt. Hier zag ik dan de oudere jongens spelen, waardoor ik ook wel zelf nieuwsgierig werd. Als je dan buiten kwam mocht je altijd even meespelen. Worthy de Jong was vroeger altijd te vinden op mijn pleintje. Als je die gasten dat zag spelen werden wij jonkies enorm getriggerd om mee te doen!
Toen ik 17 jaar was ben ik bij de toenmalige Club 2000 lid geworden. Veel vrienden van mij speelden daar al en nadat ik een keertje mee kon trainen, vond ik het zo leuk dat ik gewoon door ben blijven gaan. Het is nooit te laat om te sporten! Ik houd enorm van de sport en ik ben altijd bezig met beter worden. In de toekomst zou ik meer met 3X3 willen doen en wedstrijden spelen. Dat is iets waar ik wel naar uitkijk.
3X3 VOOR MIJ IS EEN LIFESTYLE, EEN BRAND, DIE ONS ALLEMAAL SAMENBRENGT
3X3 heeft mij in de beginjaren direct veroverd. Nadat de eerst 3X3 Leaders hun opleiding hadden afgerond kwam het eerste 3X3 Unites court en zodoende kwam ik in aanraking met de sport. Het is zo anders dan 5 tegen 5 en die spark was er gelijk bij mij. Als je 3X3 speelt, speel je hard, niet alle fouten worden gecalled en zo groei je ook sneller als speler denk ik. Ook de intensiteit, met een shot clock van 12 seconden, maakt het spel zo ontzettend dynamisch en worden er veel skills van je vereist. Ook de life skills die we leren als 3X3 Leader zijn erg belangrijk voor me geweest.
Als individu heb je die al in je, maar het is zo belangrijk om aan bepaalde skills te werken. Het is mooi als je iets leert en het begrijpt, maar het is nog mooier als je het ook leert toe te passen. Zo is 3X3 Unites wel onderdeel geworden van mij leven. Ik zie mezelf als zoveel meer dan een 3X3 Leader op een pleintje. Ik zie het als een lifestyle, een brand, die ons allemaal samenbrengt, als een soort familie.
Voor de toekomst hoop ik mij volledig te kunnen richten op 3X3 en 3X3 Unites. Ik houd van mijn huidige werk, maar ik heb mijn passie gevonden. Ik wil echt voor 3X3 Unites kunnen staan, all day, everyday en onderdeel zijn van de enorme groei die het nu en in de toekomst door zal maken. Verder zou ik iedereen graag willen meegeven dat je niet bang moet zijn om anders te zijn! Je hoeft je niet te houden aan een bepaalde standaard in het leven, die creëer je zelf.